Mijn laatste reisblog

Hier is dan mijn laatste reisblog. 

Jullie hebben een tijd niks van mij gehoord, maar ik moest in de laatste twee weken veel dingen doen om toch data te verkrijgen voor mijn onderzoeksverslag.  En dat is gelukt.

Het laatste weekend (17, 18 mei) heb ik  nog wel gezellig kunnen lunchen met vriendin Anusha die al langer in Londen woont. We hebben ook samen cadeautjes gekocht voor mijn begeleider, collega en professor en zijn goed geslaagd.

Op zondag 18 mei was het echt superzonnig en ben ik naar Brighton gegaan. Dat was echt geweldig. Het was er wel superdruk, maar dat was ook wel leuk. Ik heb op het strand gezeten, over de pier gelopen en natuurlijk lekker gegeten. Op het strand van Brighton ligt geen zand,  maarrrr … stenen. Nah dat ligt/zit ff minder zacht. In Brighton is er ook een bijzonder paleis: the Royal Paviljons.  Daar was ik 3 jaar geleden al in geweest. In mijn verbeelding was het paleis toen veel groter, maar het viel me mee toen ik daar weer was.

Vanaf die maandag startte ik mijn laatste week bij het St. Thomas’. Best gek eigenlijk, want je bent zo gewend daar en dan moet je aan het eind van de week afscheid nemen. Op die donderdag en vrijdag moest ik alles in elkaar zetten voor mijn onderzoeksverslag.  Ik heb het vrijdag net niet afgekregen, maar mocht het deze week afmaken en heb het inmiddels aan mijn begeleidster in London gestuurd.

Op vrijdag had ik mijn laatste dag daar. We gingen met een grote groep lunchen buiten op een markt.  Dat was erg gezellig. Aan het eind van de middag kwam de professor even langs om afscheid te nemen. Ze had een cadeautje voor me. Een lieve kaart en een theedoek met de naam en logo van het St. Thomas’ Hospital erop. En ze zei dat als ik wilde ik ook weer terug mocht komen voor een stage bij St. Thomas… Dat vond ik wel fijn om te horen natuurlijk. Toen gaf ik ook mijn cadeautjes (beetje Nederlandse/beetje Engelse) aan de collega’s. Dat vonden ze het erg leuk en lief. Daarna kreeg ik van mijn begeleidster en collega chocola, een linnen tas, een dienblaadje van het St Thomas’ Hospital en nog een kaart met allemaal tekstjes van mensen die ik daar heb leren kennen. Dat vond ik nog het leukste van alle cadeautjes; het was echt een leuke kaart! Na het werk gingen we met ongeveer 10 man wat drinken als afscheidsborrel. Het was echt heel erg gezellig en het werd lekker laat. Het was een superleuke afsluiting van een hele leerzame en interessante stage!

Afgelopen zaterdagochtend ging ik ontbijten met een meisje uit het hostel. Dat was erg gezellig en het bleek dat we veel dingen gemeen hadden. Helaas konden we niet eerder de tijd vinden om iets gezelligs te doen, dus vandaar op mijn laatste dag. Maar we houden contact…

In de middag ging ik nog even naar het centrum en daarna kwam mijn vader rond 16u aan op station Blackfriars. Het duurde wel even, maar toen kwam eindelijk de trein. Omdat ik mijn bril niet op had, kon ik niet goed in de verte kijken en duurde het even voor ik hem ontdekte. Dus ik ren naar mijn vader en spring op zijn rug; ik was blij om mijn vader weer te zien!

We gingen eerst naar zijn bed & breakfast om de tas neer te zetten en de sleutel te halen. Daarna gingen we naar Holborn, want daar is pannenkoekenrestaurant ‘My old Dutch’. Ze hebben er allemaal soorten pannenkoeken en poffertjes.  Je kon zelfs als voorgerecht een schaal krijgen met bitterballen, kaasballen en kaas. Dat was lekker. Daarna namen we als ‘hoofdgerecht’  een hartige pannenkoek en ik poffertjes. Lekker!

De volgende ochtend kwam mijn vader naar mijn kamer om te helpen met de laatste dingen in te pakken.  En toen gaven we de sleutel af en nam ik met een goed gevoel afscheid van Greenview Court. We gingen naar het vliegveld en hadden alle tijd. Na lang wachten, konden we vliegen en kwamen we rond 19u ‘s avonds aan op Schiphol. Daar stonden mijn moeder en zusje op ons te wachten. We zijn lekker met z’n viertjes uit eten gegaan. Toen weer naar huis. Best gek weer, maar ook vertrouwd!

En nu zit ik hier weer in Nederland achter mijn eigen bureau deze reisblog te typen. De Londen-tijd was echt een ervaring om nooit te vergeten… Ik heb zoveel geleerd niet alleen op mijn vakgebied, maar ook het op mezelf wonen en zelf dingen regelen. Dit was echt een topervaring om nooit te vergeten!!

Ik wil iedereen bedanken die mijn reisblog heeft gevolgd en heeft meegeleefd en hoop dat jullie het leuke verhalen vonden!